شـــهـــری درآســـمـــــان

شـــهـــری درآســـمـــــان

یاران؛ پای در راه نهیم که این راه رفتنی است و نه گفتنی ...
شـــهـــری درآســـمـــــان

شـــهـــری درآســـمـــــان

یاران؛ پای در راه نهیم که این راه رفتنی است و نه گفتنی ...

ساعت قرار

نیست یک ساعت قـرار، این جـان بـی آرام را

یا رب ! آن آرام جـان بی قـرار مـن کجـاست؟

  هلالی جغتایی

خدا و دیگر هیچ ...

♥•٠·♥•٠·♥•٠·♥•٠·♥•٠·♥•٠·♥•٠·
 دلم ﻣــﮯ ﺧــﻮﺁﻫَــﺪ ﺁﺭاﻡ ﺻـِـﺪﺍﻳَﺖ ﮐُــﻨَــﻢ:
" ﺍﻟﻠّﻬُﻤـَّ ﯾـﺎ ﺷـﺎﻫـِﺪَ ﮐُـﻞِّ ﻧـَﺠْـﻮﻯ "
ﻭ  ﺗــﻮ ﺧــﻮﺩ ِ ﺁﺭاﻣـِـــــــــﺸــﮯ
ﻭ ﻣـَـﻦ ﺧــﻮﺩ ِ ﺧــﻮﺩ ِ ﺑــﯿــﻘَــﺮاﺭی...
ﺧﺪﺍﯾــــــﺎ !
خرابم کن وبساز انگونه که تو گفته ای باشم

یا خَبیراً بِفَقْرىوَفاقَتى
اى داناى بر پریشانى و بى نوائیم اى آگه از بى چیزى و نداریم


" ﺍِﻟﻬـــــﯽ ﻭَ ﺭَﺑـّــــﯽ ﻣَﻦْ ﻟـــــﯽ ﻏَﯿْﺮُﮐـْـــ "

غیبت


♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

غیبــت روی تـو بـرده ز دلم صبرو قرار
کی فـتد بر گل رخسار تو ما را نظری
به امید فرجت روزو مه وسال گذشت
عمر بادردو غم وفراغ تو شود سپری

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥


قرار


این جاده ته قرار...وقتی برسد
تالحظه ی انتظار...وقتی برسد
یکباردگرمعجزه راخواهی دید
آن دست به ذوالفقار...وقتی برسد...


چو عضوی بدرد اورد روزگار


گاهی انقدر جسمت وروحت بیش از حد تحمل کرده

انچه رانبایدراکه چشمانت هم نمی تواندجبران

دلتنگیهایت رابکندوگریه واشک هم نمی تواندتو

راازخرد شدن روحت وجسمت جلوگیری کند.

ای کاش وای کاش تنهاییم را می شد با

کسانی قسمت کنم که دنبال  سکوتی بودند

از جنس اشک،امشب راه افتادم به سمت

مقصدی که باید می رفتم هوا سرد بود

ولی سردی ان برای جسم گٌرگرفته ام

نمودی نداشت بادی از جانب قبله می وزید

انچنان موهایم را نوازش میکردکه دستهای سردش

بر صورتم ،مادری را می نمود که

که پسرش را درآغوش گرفته است وموهایش را

نوازش می کند و با دست نوازشگرش آرامشی

به وجود ناآرامم می داد.انقدر غرق بودم

که نفهمیدم چطور به مقصد رسیدم راستی

چرا انسانها یادشان میرودگاهی انسان بودن

را چرا یادشان میرود انچه را که

به شعرش گفته اند..بنی ادم اعضای یکدیگرند

ایا واقعا چنین است ومن گاهی به

این که چوعضوی بدرد آورد روزگاردگر عضوها

را نماند قرارشکی دارم به پهنه این دنیا.