مَشک رنجهای انقلاب را به دندان کشیدهایم و دست و پا دادهایم، اما آنرا رها نکردهایم. و امروز هم؛ به امید خدا، ما نیز تا زندهایم آن مَشک را رها نخواهیم کرد؛ حتی به اشک، حتی به خون. و در این مسیر، دست و پا که هیچ، سرمان را هم خواهیم باخت... و خون دل خواهیم خورد، تا ولیمان خون دل نخورد. جام زهر را لاجرعه سر میکشیم تا ولیمان ناگزیر از آن نباشد. ایستادهایم چون کوه، استوار و با صلابت، در برابر هرآنچه و هر آنکه، چشم طمع داشته باشد به آرمانهای بلند خمینی کبیر و انقلاب اسلامیاش. و نام نشان ما را لازم نیست در بین نسل اول و دوم انقلاب و حتی رزمندگان دفاع مقدس پیدا کنی! ما از نسل سوم و چهارم انقلاب حضرت روحالله هستیم.
آنهایی که خمینی را ندیده، دل باختهاش شدهاند، و بوی و خوی او را، در خمینی زمانه میبویند و میجویند.