شـــهـــری درآســـمـــــان

شـــهـــری درآســـمـــــان

یاران؛ پای در راه نهیم که این راه رفتنی است و نه گفتنی ...
شـــهـــری درآســـمـــــان

شـــهـــری درآســـمـــــان

یاران؛ پای در راه نهیم که این راه رفتنی است و نه گفتنی ...

وااای... باز شهادتمان قضا شد .....

و ما باز در خیال پرواز سر بر بالش "پر" دادیم

آرزویمان خواب بال بود، که خواب چشمانمان را ربود.

چنان عمیق در چاه بی پایان آمال خفتیم که

 نه بانگ «حی علی الفلاح» اذان را شنیدیم

نه طنین «جاهدوا فی الله» جهاد را....

و ناگاه به کابوس شرم از خواب پریدیم؛

    وااای... باز شهادتمان قضا شد .....

حی علی الفلاح


اگر در اینجا پسر من حضور داشت
و 6 بار من او را صدا بزنم ڪہ آقازاده با شما هستم

و او در این 6 بار جواب من را ندهد

شما نمی گویید چہ پسر بـی ادبـی؟

حال اگر ڪسی ڪه صدای اذان را بشنود

دو بار ₰ حی علی الصلوٍة ₰

دو بار دیگر ₰ حی علی الفلاح ₰

و بار دیگر ₰ حی علی خیر العمل ₰ بہ او گفتہ شود

و همچنان نسبت بہ اقامہ نماز بـی اهمیت باشد

این شخص ┋بـی ادب ┋نیست؟

★ حاج آقا قرائتی